Τα εμφυτεύματα είναι τεχνητά υποκατάστατα της ρίζας του δοντιού τα οποία τοποθετούνται στην γνάθο μέσω μιας μικρής επέμβασης, και αποτελούν βάση για την στήριξη είτε μονήρων δοντιών, είτε γεφυρών, είτε οδοντοστοιχιών. Το σχήμα τους είναι συνήθως κυλινδρικό με σπείρωμα, μοιάζουν δηλαδή με βίδα. Είναι κατασκευασμένα από καθαρό τιτάνιο υψηλής ποιότητας. Είναι απόλυτα βιοσυμβατά με τους ιστούς του οργανισμού.
Σε περίπτωση απώλειας ενός δοντιού η αποκατάσταση του με την τοποθέτηση ενός εμφυτεύματος πλεονεκτεί στο ότι:
· Δεν υπάρχει η ανάγκη τροχισμού των παρακειμένων δοντιών πάνω στα οποία θα στηριζόταν η γέφυρα. Ως στήριγμα, θα χρησιμοποιηθεί το εμφύτευμα.
· Τα δόντια που χρησιμοποιούνται σαν στήριγμα σε μια γέφυρα, με την πάροδο του χρόνου παύουν να καλύπτονται από την τελευταία
λόγω της επερχόμενης υφίζησης των ούλων, το δε φατνιακό οστό που βρίσκεται κάτω από την γέφυρα απορροφάται,
δημιουργώντας έτσι την ανάγκη αντικατάστασης της γέφυρας, λόγω της έκθεσης των τροχισμένων δοντιών σε μικροβιακούς
παράγοντες και του αισθητικού προβλήματος που δημιουργείται. Το εμφύτευμα αποφεύγοντας τον τροχισμό των δοντιών και
διατηρώντας την ακεραιότητα του φατνιακού οστού, αποφεύγει την ανάγκη αντικατάστασης της προσθετικής εργασίας, αποδίδοντας παράλληλα ένα αισθητικά καλύτερο αποτέλεσμα .
Η θεραπεία με εμφυτεύματα χωρίζεται σε δύο μέρη, το χειρουργικό και το προσθετικό.
Το χειρουργικό μέρος περιλαμβάνει την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων στην γνάθο και την παρακολούθηση μέχρι την οστεοενσωμάτωσή τους.
Η τοποθέτηση γίνεται κατά το πλείστον με τοπική αναισθησία στο οδοντιατρείο, από οδοντίατρους οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί ειδικά για αυτόν τον σκοπό.
Η χειρουργική επέμβαση είναι ανώδυνη και διαρκεί από ½ έως 3 ώρες, ανάλογα με τον αριθμό των εμφυτευμάτων που πρόκειται να τοποθετηθούν,
την εμπειρία του ιατρού και τον βαθμό δυσκολίας του κάθε περιστατικού. Μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, ακολουθεί μια περίοδος αναμονής,
λόγω του ότι τα τελευταία θα πρέπει να ενωθούν με το οστό βιολογικά μέσω της λεγόμενης οστεοενσωμάτωσης.
Η διάρκεια της είναι συνήθως 2 με 4 μήνες, σε κάποιες όμως περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνται αυξητικές τεχνικές, προστίθεται δηλαδή τεχνητό οστό,
μπορεί να παραταθεί μέχρι και 9 μήνες. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου ο ασθενής ζει την φυσιολογική του ζωή. Δεν μένει χωρίς δόντια,
καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσωρινές προσθετικές αποκαταστάσεις. Μετά την οστεοενσωμάτωση των εμφυτευμάτων, ακολουθεί το
προσθετικό μέρος, η κατασκευή δηλαδή και η τοποθέτηση της τελικής προσθετικής εργασίας πάνω σε αυτά, είτε αυτή αφορά μονήρη δόντια,
είτε γέφυρες, είτε οδοντοστοιχίες. Το προσθετικό μέρος είναι πιο σύντομο από το χειρουργικό και συνήθως διαρκεί μερικές εβδομάδες.
Στις περιπτώσεις όπου τα εμφυτεύματα θα τοποθετηθούν σε θέσεις δοντιών που θα εξαχθούν, σαν χρόνος τοποθέτησης συνήθως προτιμάται ο
ενάμιση μήνας μετά την εξαγωγή για τα μονόριζα δόντια και οι δυόμιση για τα πολύριζα. Αν η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων γίνει αμέσως
μετά την εξαγωγή τότε μιλάμε για άμεση εμφύτευση. Αν, εκμεταλλεύομενοι την καλή μηχανική στήριξη των εμφυτευμάτων, τα χρησιμοποιήσουμε
για να στηρίζουν την προσωρινή προσθετική κατασκευή μέχρι να επιτευχθεί η οστεοενσωμάτωση, οπόταν τότε αντικαθιστάται από την τελική,
μιλάμε για άμεση φόρτιση. Οι δύο αυτές τεχνικές, ειδικά ο συνδυασμός τους, πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε αυστηρά επιλεγμένες
περιπτώσεις και αν πράγματι έχουν να προσφέρουν κάτι στον ασθενή.
Επιπλοκές μπορούν να παρουσιαστούν:
· κατά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων -αδυναμία τοποθέτησης του εμφυτεύματος λόγω έλλειψης κατάλληλου οστικού υποστρώματος, τραυματισμός νεύρου.
· κατά την περίοδο της οστεοενσωμάτωσης τους αδυναμία επίτευξης οστεοενσωμάτωσης.
· κατά την μετέπειτα πορεία των εμφυτευμάτων- περιεμφυτευματίτιδα. Η περιεμφυτευματίτιδα αποτελεί φλεγμονή των ιστών γύρω από το
εμφύτευμα και οδηγεί σε απώλεια οστού γύρω από το τελευταίο. Μπορεί να οφείλεται στην κακή στοματική υγιεινή του ασθενούς ή στην κακή
προσθετική αποκατάσταση ή και σε συνδυασμό τους. Αν η θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας παραμεληθεί, δυνατόν να καταλήξει σε απώλεια του εμφυτεύματος.
